Community at the CORE in Maastricht

29-03-2018

De VSNU blogt! Door middel van korte verslagen bieden we een inkijkje in de werkzaamheden van de Vereniging van Universiteiten. Deze week het woord aan onze beleidsadviseur Lise Koote. Zij schrijft over het VSNU-werkbezoek aan de Universiteit Maastricht. 

Met nog maar een paar minuten voordat mijn trein vertrekt, haast ik mij van de stembus naar het perron. Woensdag 21 maart mocht ik niet alleen tweemaal stemmen, maar ook op werkbezoek naar de Universiteit Maastricht. Daar ontving Nick Bos van het College van Bestuur onze groep van zeven VSNU-beleidsadviseurs met Limburgse vlaai, klaar om meer te leren over deze jongste en meest internationale universiteit van Nederland. 

Harvard aan de Maas of een open Limburgse universiteit? 

Ons bezoek staat in het teken van het strategisch plan. Elke universiteit stelt zo’n plan op om de beleidskaders voor de komende jaren vast te leggen. Dit is best een spannend proces: samen met studenten, medewerkers en externe partners wordt in denktanks nagedacht over allerlei nieuwe plannen, die uiteindelijk samen één rode draad voor de koers van de universiteit moeten vormen. Tegelijkertijd moet een groot schip als de universiteit niet elke vijf jaar een compleet andere koers gaan varen, maar ook een aantal elementen die passen bij de identiteit van de universiteit behouden en versterken. Dit is ook hoe de Universiteit Maastricht het heeft aangepakt: zij wilde geen exclusieve Harvard aan de Maas worden, maar is dichtbij haar eigen idealen en speerpunten gebleven door te kiezen voor een open en inclusieve universiteit: Community at the CORE. 

Met een wafel languit op de bank

Het communitygevoel waar de universiteit naar streeft, ervaar ik zeker als we ’s middags door het University College lopen. De sfeer in de common room doet mij denken aan een kampeerboerderij waar je met schoolklassen heengaat op kamp: er worden wafels gebakken, studenten met verschillende nationaliteiten zitten samen te studeren aan grote tafels of liggen languit met hun laptop op de bank. In deze setting zou ik zelf ook wel terug de collegebanken in willen! Het internationale karakter dat we op het University College zien, is ook één van de belangrijkste kenmerken van de hele universiteit. Terwijl er in de actualiteit gediscussieerd wordt over de vraag hoe internationalisering op een verantwoorde manier plaats kan vinden, is in Maastricht de praktijk zichtbaar: Maastricht is internationaal en profileert zich ook op deze wijze. Twintig jaar geleden is de eerste internationale student naar Maastricht gekomen en sindsdien is dat niet anders geweest, internationalisering zit als het ware in het DNA van de universiteit. Naast deze internationale oriëntatie wordt de binding met de regio ook niet vergeten. De universiteit werkt zowel in onderwijs als onderzoek veel samen met partners en bedrijven uit de regio en heeft meerdere campussen in de provincie. Op een hekwerk rondom werkzaamheden zie ik dan ook niet alleen ‘building your future’ staan, maar ook ‘bouwt aon dien touwkoms’. 

Niet alleen horen maar ook ervaren

We sluiten de dag af met een gezellige borrel met onze oud-voorzitter Karl Dittrich. In de trein terug denk ik aan deze geslaagde dag en vraag me af wat het dan precies zo geslaagd maakte. Ik denk dat het komt doordat ik niet alleen veel gehoord heb over de identiteit van de Universiteit Maastricht en haar Community at the CORE-filosofie, maar dat ik deze open, inclusieve en internationale gemeenschap, ondanks ons korte bezoek, ook meteen een beetje heb ervaren. In mijn ogen is dan een deel van je strategisch plan al geslaagd: het is niet alleen een mooi boekje met ambitieuze woorden geworden, maar het is ook iets dat je terugziet in de sfeer die er heerst als je op de universiteit rondloopt!